رفلاکس معده و فشار خون از جمله مشکلات شایعی هستند که می‌توانند تأثیراتی جدی بر سلامت افراد داشته باشند. رفلاکس معده زمانی اتفاق می‌افتد که محتویات معده به سمت مری برگشته و در ناحیه مری و بعضاً گلو ایجاد سوزش نماید. متخصصین معتقدند که التهاب و مشکلات گوارشی ناشی از رفلاکس معده، یکی از عواملی است که بر عملکرد سیستم عروقی و در بلندمدت به افزایش فشار خون تاثیر می گذارد. آنچه در این مقاله خواهید خواند، به شما کمک خواهد کرد تا ضمن کسب اطلاعاتی کلی پیرامون علائم، پیامدها و روش‌های پیشگیری و درمان رفلاکس معده، به درکی روشن از ارتباط رفلاکس معده و فشار خون برسید.
رفلاکس معده چیست؟
رفلاکس معده در اصطلاح علمی تحت‌عنوان رفلاکس گاسترو ازوفاژیال (GER: Gastro Esophageal Reflux) شناخته می‌شود. این حالت زمانی رخ می‌دهد که محتویات معده به دلیل نقص در عملکرد اسفنکتر تحتانی مری به سمت مری بازگردد. نقش عضله اسفنکتر تحتانی مری جلوگیری از برگشت اسید و غذا به مری است، اما وقتی که ضعیف و شل می‌شود، به احتمال زیاد رفلاکس رخ می‌دهد. رفلاکس معده عارضه شایعی است که افراد از هر گروه سنی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. معمولاً بروز هر از گاه رفلاکس، امری طبیعی بوده و قابل چشم‌پوشی است. اما اگر بطور مکرر اتفاق بیافتد، شانس تبدیل شدن به بیماری رفلاکس گاسترو ازوفاژیال یا همان رفلاکس معده افزایش می‌یابد.
علائم رفلاکس معده
با توجه به تشابهاتی که بین نشانه‌های رفلاکس معده و برخی مشکلات قلبی وجود دارد، بسیار حیاتی است که این علائم و نشانه‌ها بدرستی از یکدیگر تفکیک شوند. زیرا در این صورت، امکان شناسائی دقیق بیماری و انتخاب روش‌های صحیح درمانی براحتی میسر خواهد شد. شایع‌ترین علامت رفلاکس معده، سوزش سر دل است که غالباً در ناحیه سینه یا گلو مشخص می‌شود و معمولاً بعد از صرف غذا یا در حالت دراز کش، رخ می‌دهد.
علامت شایع دیگر برگشت غذا یا اسید، به گلو یا دهان است. در این حالت، افراد طعم ترش یا تلخی را تجربه می‌کنند. نشانه دیگر، دشواری در بلعیدن است که طی آن فرد حس می‌کند که چیزی در گلو یا سینه‌اش گیر کرده است. بعضی مواقع علائم دیگری هم دیده می‌شود که شامل سرفه مزمن، خشن شدن صدا و خس‌خس سینه می‌گردد. این علائم اکثراً در شب یا بعد از وعده‌های غذایی دیده می‌شوند. در موارد نادری هم، فرد ممکن است احساس تهوع یا وجود توده‌ای در گلو را تجربه کند.
ارتباط نفخ معده و فشار خون
نفخ معده و فشار خون از راه‌های مختلفی به هم مرتبط می‌شوند. نفخ معده اغلب ناشی از مشکلات گوارشی مانند تجمع گاز یا عدم تحمل غذایی است. عدم تحمل غذایی زمانی رخ می‌هد که دستگاه گوارش قادر به هضم کامل غذا نبوده و تولید واکنش‌هایی چون نفخ، سوزش سردل، گاز و غیره نماید. عدم تحمل غذایی معده، عصب واگ را که نقش مهمی در تنظیم ضربان قلب و فشار خون دارد تحریک می‌نماید. بنابراین، هنگامی که نفخ روی می‌دهد، عصب واگ باعث واکنش‌های استرسی در بدن و بطور بالقوه، افزایش فشار خون می‌گردد.
برخی از غذاها منجمله، غذاهای حاوی سدیم بالا ماهیتاً نفخ‌آور هستند. استرس هم ممکن است بعضاً با نفخ ارتباط داشته باشد. ظاهراً بین نفخ و فشار خون، ارتباط دوسویه‌ای برقرار است. به این معنی که نه تنها نفخ منجر به تشدید فشار خون می‌شود، بلکه فشار خون هم بنوبه خود، از طریق ایجاد مشکلات کلیوی، تعادل مایعات بدن را بر هم زده و باعث نفخ می‌گردد.
رابطه بین سلامت معده و فشار خون
بین رفلاکس معده و فشار خون رابطه غیر مستقیم، اما مهمی وجود دارد. یکی از اجزاء مهم سیستم گوارش، وجود میکروارگانیسم‌های مفید در داخل معده و روده است. همزیستی مطلوب این میکروارگانیسم‌ها در سیستم گوارش نقش مهمی در هضم و جذب مواد غذایی، رفع التهاب معده و تنظیم فشار خون ایفا می‌کند. در صورتیکه میکروبیوم روده با عدم تعادل مواجه شود، معده دچار التهاب یا ورم شدید گردیده و به تبعِ آن، فشار خون افزایش می‌یابد.
در بحث ارتباط بین رفلاکس معده و فشار خون، باید گفت که استرس هم از طریق ایجاد رفلاکس سبب افزایش موقت فشار خون می‌شود. مورد بعد اینکه تغذیه همواره ارتباط تنگاتنگ و مستقیمی با سلامت داشته است. انتخاب‌های غذایی نادرست – مانند مصرف زیاد سدیم –، عملکرد معده را دچار اختلال نموده و منجر به افزایش سطح فشار خون می‌شود.
رژیم‌های غذایی که حاوی فیبر بالا، میوه‌ها و سبزیجات هستند، تاثیر مطلوبی بر سلامت سیستم گوارش و بهبود فشار خون دارند. در این راستا، از نقش پروبیوتیک‌ها هم نباید غافل شد. پروبیوتیک‌ها حاوی میکروارگانیسم‌های مفیدی هستند که به بهتر کردن فلور روده، بسیار کمک می‌کنند.
پیشگیری از رفلاکس معده
پیشگیری از رفلاکس معده طیف وسیعی از ملاحظات را در برمی‌گیرد که عموماً شامل تغییرات در سبک زندگی می‌شوند. البته در مواردی هم استفاده از برخی داروها برای مدیریت علائم اولیه مفید هستند. ما در این بخش سعی کرده‌ایم تا مهمترین نکات پیشگیرانه در رابطه با رفلاکس معده را معرفی نمائیم.
تغییر در رژیم غذایی
مواد غذایی ارتباط کاملاً مستقیمی با عملکرد معده دارند. در رابطه با رفلاکس معده، غذاهای تند باعث تحریک معده و تولید اسید می‌شوند. غذاهای چرب و سرخ شده هم از آنجائیکه فرایند هضم را کند می‌کنند، لذا باعث ترشح اسید بیشتر می‌شوند. شکلات‌هایی که حاوی تئوبرومین هستند، منجر به شل شدن اسفنکتر تحتانی مری شده و به اسید معده اجازه ورود به مری را می‌دهند. کافئین موجود در قهوه، چای و برخی نوشابه‌های گازدار نیز همین وضعیت را ایجاد می‌کنند. مرکبات در عین حال که مفید و مورد نیاز بدن هستند، بسیار هم اسیدی‌اند و باعث تحریک مری و ایجاد علائم رفلاکس می‌شوند. الکل نیز از جمله نوشیدنی‌هایی است که باعث ترشح اسید معده و رفلاکس می‌شود.
کنترل حجم غذا
پرخوری یکی از دلایل رفلاکس معده است. زمانیکه حجم زیادی مواد غذایی وارد معده شود، معده بمنظور هضم آنها اسید بیشتری ترشح می‌کند. اما از آنجائیکه فضای داخلی معده در اثر زیاده‌خوری کاملاً پر می‌شود، در نتیجه به اسفنکتر تحتانی مری فشار آورده و بخشی از اسید معده و محتویات غذایی آن به داخل مری برگشت می‌خورد و اصطلاحاً ایجاد رفلاکس می‌نماید.
کنترل وزن بدن
افرادیکه چاق هستند، بیشتر در معرض ابتلا به رفلاکس معده قرار دارند. چاقی، باعث فشرده‌تر شدن فضای شکمی افراد شده و به همین دلیل روی معده آنها فشاری از ناحیه اطراف وارد می‌گردد. در این حالت، احتمال اینکه محتویات معده به دلیل فشارهای جانبی بسمت مری برگشته و تولید رفلاکس نماید، افزایش می‌یابد. بنابراین، در افراد چاق احتمال اینکه فرد بدون پرخوری و حتی با خوردن یک وعده غذایی با حجم نرمال هم دچار رفلاکس معده شود، بیشتر است.
بالاتر نگهداشتن سطح سر از بدن هنگام دراز کشیدن
در کسانیکه اسفنکتر تحتانی مری به علل مختلفی ضعیف شده، دراز کشیدن بعد از غذا به احتمال زیاد باعث رفلاکس معده می‌شود. با توجه به اینکه اسفنکتر تحتانی مری در قسمت بالای معده قرار دارد لذا در صورتیکه بعد از غذا خوردن، بدن بشکل عمودی قرار گیرد، شانس حرکت محتویات معده بسمت بالا و ورود بداخل مری، بسیار کم است. اما اگر بدن بشکل افقی و درازکش باشد، در آنصورت، محتویات و اسید معده براحتی بسمت مری منتقل و ایجاد رفلاکس می‌نماید. بنابراین، توصیه می‌شود که اولاً 2 تا 3 ساعت قبل از خواب، غذا میل نشود و ثانیاً اگر درصدد استراحت بودید، حتماً زیر سر خود بالش بگذارید و اجازه دهید تا سرتان حداقل 12-10 سانتی‌متر بالاتر از سایر سطوح بدنتان باشد.
پرهیز از پوشیدن لباس‌های تنگ
اگر فرد در حین غذا خوردن و یا پس از آن لباس تنگی به تن داشته باشد، احتمال رفلاکس بیشتر می‌شود. لباس‌های تنگ دقیقاً با مکانیسمی مشابه عامل چاقی عمل می‌کنند. به این صورت که باعث می‌شوند فشار جانبی بر معده زیاد شده و محتویات آن بسمت بالای معده و داخل مری منتقل شود.
اجتناب از کشیدن سیگار
سیگار و احتمالاً سایر انواع دخانیات از طریق شل کردن عضله تحتانی مری زمینه رفلاکس معده را فراهم می‌آورند.
علل نوسانات فشار خون
نوسانات فشار خون تحت تأثیر عوامل مختلفی از انتخاب‌های سبک زندگی گرفته تا شرایط پزشکی قرار دارد. این عوامل عمدتاً شامل موارد زیر می‌شوند:
۱. استرس و اضطراب
استرس یکی از عوامل مهمی است که در بحث رفلاکس معده و فشار خون حائز اهمیت است. ما وقتی با موقعیت‌های استرس‌زا مواجه می‌شویم، بدنمان هورمون‌هایی از قبیل آدرنالین و کورتیزول ترشح می‌کند. سیستم عصبی بدن ما این هورمون‌ها را ترشح می‌کند تا انرژی بیشتری برای مقابله یا فرار از خطر در اختیار داشته باشد و همین موضوع سبب تندتر شدن ضربان قلب و افزایش فشار خونمان می‌گردد. اما اگر استرس حالتی ادامه‌دار و مزمن داشته باشد، گویی بدن همیشه در حالت هشدار برای فرار قرار دارد و در نتیجه سطح هورمون‌های آدرنالین و کورتیزول هم همواره بالا و به تبعِ آن، فشار خون هم غالباً بالا خواهد بود. برای کنترل فشار خون تکنیک‌هایی مانند ذهن‌آگاهی، مدیتیشن و فعالیت بدنی منظم لازم است تا استرس کاهش یابد.
۲. رژیم غذایی و تغذیه
رژیم غذایی نقشی حیاتی در تنظیم فشار خون دارد. مصرف بالای سدیم یا نمک با افزایش فشار خون مرتبط است، در حالیکه غذاهای غنی از پتاسیم به کاهش آن کمک می‌کنند. غذاهای فرآوری‌شده، قندها و چربی‌های ناسالم هم منجر به پرفشاری خون می‌شوند. استفاده از دخانیات (توتون، تنباکو و …) و الکل هم رابطه مستقیمی با پرفشاری نشان می‌دهند. این قبیل مواد به دیواره شریان‌ها آسیب زده و موجب تنگی آنها می گردند. در نهایت هم منتهی به بیماری‌های قلبی و عروقی و افزایش فشار خون می‌شوند. بمنظور مدیریت فشار خون، استفاده از یک رژیم غذایی متعادل که شامل میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های کم‌چرب باشد، می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر متعادل سازی فشار خون داشته باشد.
۳. فعالیت بدنی
بین عدم تحرک و چاقی بدن با فشار خون رابطه مستقیمی وجود دارد. کسانیکه چاق‌ترند، در حقیقت بافت‌های سلولی بیشتری نسبت به آنهایی که لاغر هستند دارند. بافت‌های سلولی بیشتری یعنی نیاز به اکسیژن و مواد مغذی بیشتر. بنابراین، قلب برای رساندن اکسیژن و مواد مغذی به سلول‌های بدن، باید با قدرت و حجم بیشتری خون‌رسانی کند. همین مساله روی دیواره‌های شرائین ایجاد فشار می‌نماید که اصطلاحاً فشار خون نامیده می‌شود. بنابراین، ورزش و فعالیت بدنی منظم ضمن تامین سلامت قلب و عروق، برای حفظ سطوح سالم فشار خون بسیار حیاتی است.
ورزش قلب را تقویت می‌کند و به آن اجازه می‌دهد خون را با ریتم منظم پمپاژ کرده و فشار خون کلی را کاهش دهد. برعکس، سبک زندگی بی‌تحرک، تنبلی و یکجا نشستنهای مداوم، به مرور زمان به چاقی و فشار خون بالا منجر می‌شود. حتی فعالیت‌های متوسط، مانند پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری هم بر روی فشار خون تأثیر مثبت دارد. توصیه می‌کنیم برای اینکه تن سالم و سرحال داشته باشید، حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی متوسط در هفته برای سلامت قلب و عروق خود انجام دهید.
۴. شرایط پزشکی زمینه‌ای
علاوه بر موارد ذکر شده چند نوع بیماری هم ذاتا باعث نوسانات فشار خون می‌شوند. شرایطی مانند دیابت، بیماری کلیوی، آپنه خواب و آترواسکلروز تأثیر قابل توجهی بر نوسانات فشار خون دارند. همچنین اختلالات هورمونی، مانند پرکاری تیروئید یا تومورهای غدد فوق کلیوی، نیز ممکن است به افزایش فشار خون منجر شوند. علاوه بر این، برخی داروها، از جمله داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) و کورتیکواستروئیدها، می‌توانند باعث نوسان شوند. ناگفته نماند که در کنار عوامل فوق، باید به نقش عوامل ژنتیکی و ارثی هم اشاره کرد. کسانیکه یک یا دو والدشان دارای فشار خون است، شانس بیشتری (دو برابر سایرین) برای ابتلا به فشار خون دارند. اگر دچار چنین مشکلاتی هستید، با بررسی‌های منظم و نظارت بر شرایط به راحتی می توانید مدیریت مؤثری بر فشار خون خود داشته باشید.
درمان رفلاکس معده
مداخلات پزشکی برای درمان رفلاکس معده معمولاً شامل دو مجموعه اقدامات می‌گردد: درمان‌های دارویی و اعمال جراحی. در ادامه اطلاعاتی کلی بمنظور معرفی این اقدامات ارائه می‌شوند.
الف) درمان‌های دارویی
در مواردی که علی‌رغم اقدامات پیشگیرانه، علائم اولیه رفلاکس معده کماکان ادامه داشته باشد، برخی از درمان‌های دارویی توصیه می‌شوند. اما پیش از معرفی درمان‌های دارویی، باید به این نکته مهم اشاره کرد که این دسته از داروها، بمانند هر نوع داروی دیگر، دارای عوارض جانبی احتمالی و تداخلات دارویی هستند. بنابراین، بهتر است که با نظر پزشک مصرف شوند.
1. آنتی‌اسیدها
آنتی‌اسیدها یکی از رایج‌ترین و مؤثرترین داروها برای درمان علائم رفلاکس معده و سوزش سر دل هستند. این داروها بطور مستقیم بر روی اسید معده تأثیر گذاشته و با خنثی کردن اسید، به تسکین سریع علائم کمک می‌کنند. آنتی‌اسیدها معمولاً حاوی ترکیباتی مانند مگنزیوم هیدروکسید، کلسیم کربنات، سدیم بیکربنات و آلومینیوم هیدروکسید می‌باشند که نقش موثری در خنثی‌سازی اسید معده دارند. عوارض جانبی احتمالی آنتی‌اسیدها عمدتاً شامل یبوست، اسهال، تهوع، نفخ و درد شکم می‌گردد.
توصیه می کنیم این مطلب را بخوانید: رفلاکس معده و تنگی نفس
2. مسدودکننده‌های H2
برخلاف آنتی اسیدها که از طریق خنثی‌سازی اسید موجود در معده عمل می‌کنند، مسدودکننده‌های H2 (هیستامین ۲) با کاهش تولید خودِ اسید معده باعث تسکین علائم رفلاکس می‌شوند. مسدودکننده‌های H2 معمولاً برای درمان علائم متوسط تا شدید رفلاکس معده و سوزش سر دل تجویز می‌شوند. مکانیسم این داروها به اینصورت است که گیرنده‌های هیستامین H2 در سلول‌های معده را مسدود و در نتیجه از ترشح اسید جلوگیری می‌کنند. مهمترین داروهایی که در این زمینه تجویز می‌شوند، فاموتیدین و رانیتیدین هستند.
از عوارض جانبی احتمالی این داروها می‌توان به سرگیجه و سردرد و نیز تداخلات داروئی آنها اشاره کرد. در مواردی نادر هم ممکن است عوارض آلرژیک یا کبدی ایجاد نمایند. گفتنی است که عوارض جانبی رانیتیدین نسبت به فاموتیدین بیشتر است و به همین خاطر در برخی کشورها استفاده از آنرا بسیار محدود کرده‌اند.
3. مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs)
مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs) دسته‌ای از داروها هستند که بطور مؤثر تولید اسید معده را کاهش می‌دهند و معمولاً برای درمان‌های طولانی‌مدت رفلاکس معده و شرایط مرتبط با آن تجویز می‌شوند. این داروها با هدف کاهش اسید معده و بهبود علائم مرتبط با بیماری‌های گوارشی طراحی شده‌اند. امپرازول و پانتوپرازول دو گونه از این دسته هستند که، ضمن کاهش اسید معده، برای درمان زخم‌های معده و مری تجویز می شوند. این داروها دارای آثار طولانی مدت هستند. در رابطه با عوارض جانبی احتمالی، مواردی مانند افزایش خطر عفونت روده، کاهش جذب مواد مغذی، سردرد، اسهال و مشکلات گوارشی عنوان شده‌اند.
4. داروهای پروکینتیک
داروهای پروکینتیک دسته‌ای از داروها هستند که به تسریع حرکت غذا در دستگاه گوارش کمک کرده و عامل موثری در کاهش علائم رفلاکس معده می‌باشند. این داروها معمولاً برای بیمارانی که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، تجویز می‌شوند. متوکلوپرامید یکی از داروهای معروفی است که با همین هدف تولید می‌شود. این دارو از طریق افزایش حرکات روده و معده، به تسکین علائم رفلاکس کمک می‌کند. از عوارض جانبی این دارو می‌توان به مواردی از قبیل خواب‌آلودگی، سرگیجه، اختلالات حرکتی، سندرم اکتوپیک حرکتی و تداخلات دارویی اشاره کرد.
ب) گزینه‌های جراحی
در موارد شدیدی که رفلاکس معده به درمان‌های دارویی پاسخ نمی‌دهد، گزینه‌های جراحی ممکن است توصیه شوند. این گزینه‌ها شامل موارد زیر می‌گردند:
1. فاندوپلیکیشن
یکی از روش‌های جراحی رایج، فاندوپلیکیشن (Fundoplication) است که در آن، عضله اسفنکتر تحتانی مری تقویت می‌شود تا مانع از برگشت محتویات معده به مری شود.
2. سیستم مدیریت رفلاکس LINX
در این روش، یک حلقه از توپک‌های مغناطیسی دور اسفنکتر تحتانی مری قرار داده می‌شود. نیروی مغناطیسی بین این حلقه‌ها سبب می‌شود تا اسفنکتر بسته مانده و از برگشت محتویات معده به مری جلوگیری شود. میزان چسبندگی حلقه‌ها بگونه‌ای است که اجازه عبور راحت غذا را میسر می‌سازد.
3. فاندوپلیکیشن بدون برش دهانی (TIF)
این روش، حالت تهاجمی کمتری دارد (نیاز به برش خارجی ندارد) و از طریق دهان انجام می‌شود. طی این روش، از طریق دهان، دریچه‌ای در ناحیه اسفنکتر تحتانی مری، قرار می‌گیرد که از برگشت محتویات معده به مری، جلوگیری می‌نماید.
4. ترمیم مری
در موارد شدید، به ویژه زمانی که آسیب قابل توجهی (زخم) به مری وارد شده باشد، ممکن است نیاز به جراحی و ترمیم گسترده‌تری باشد. در این صورت، بخشی از مری برداشته شده و با استفاده از بافت‌های دیگری از بدن، بازسازی می‌شود.
5. جراحی چاقی
برای بیمارانی که چاق بوده و دچار رفلاکس شدید معده هستند، بعضاً عمل جراحی با هدف کاهش وزن (مثلاً بای‌پس معده) نیز توصیه می‌شود. کاهش وزن در این افراد باعث می‌شود تا فشار جانبی از روی معده برداشته شود و در نتیجه، برگشت محتویات معده به مری متوقف گردد.
درمان رفلاکس معده با استفاده از شربت برنیسکون
همانطور که گفته شد، روش‌های پیشگیری و درمانی متعددی در رابطه با رفلاکس معده و فشار خون وجود دارد. روش‌های پیشگیرانه یقیناً بهترین گزینه برای مدیریت معده و جلوگیری از ابتلا به رفلاکس هستند. اما در مواردی که فرد ناچاراً بسمت درمان‌های دارویی یا گزینه‌های جراحی می‌رود، باید در انتظار عوارض جانبی احتمالی آنها نیز باشد. اما یکی از داروهای بسیار موثر که از مواد طبیعی و با کمترین احتمال عارضه تولید شده، شربت برنیسکون (Burniscon) است.
مکانیسم عملکرد این شربت رفلاکس معده به این صورت است که با اسید معده ترکیب و طی یک واکنش مشخص، ژل اسید آلژینیک با پی اچ (pH) تقریباً خنثایی تشکیل می‌دهد. این ژل بمدت تقریبی 4 ساعت در معده باقی مانده و از ایجاد رفلاکس جلوگیری بعمل می‌آورد. در مواردی هم که رفلاکس بسیار شدید باشد و بخشی از این ترکیب وارد مری شود، هیچگونه عارضه‌ای مبنی بر سوزش یا زخم معده بدنبال ندارد.
شربت برنیسکون را بیشتر بشناسیم
شربت برنیسکون نویا ویژن با ترکیباتی نظیر کربنات کلسیم، سدیم آلژینات، و سدیم بیکربنات، با تشکیل یک لایه محافظ بر روی محتویات معده، از بازگشت اسید به مری جلوگیری می‌کند.افرادی که دچار علائم رفلاکس معده مانند بازگشت اسید به گلو، سوزش سر دل و سوء‌هاضمه هستند، می‌توانند از شربت برنیسکون استفاده کنند. این شربت به‌ویژه برای کسانی که علائم رفلاکس را بعد از صرف وعده‌های غذایی تجربه می‌کنند، مناسب است. همچنین، زنان بارداری که از مشکلات رفلاکس رنج می‌برند، می‌توانند با مشورت پزشک از این شربت استفاده کنند.
برای بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال، دوز معمول مصرف این شربت 10 تا 20 میلی‌لیتر (یک تا دو قاشق غذاخوری) پس از غذا است. توجه داشته باشید که تعداد دفعات مصرف در روز نباید از 4 بار تجاوز کند. برای کودکان زیر 12 سال، حتماً باید از پزشک معالج مشورت گرفته شود. در صورتی که دوز مصرفی فراموش شود، نباید دوز بعدی را دو برابر کنید. همچنین قبل از مصرف شربت آن راخوب به هم زنید تا محتویات آن با هم ترکیب شوند.
جمع‌بندی
رفلاکس معده و فشار خون، یکی از مشکلات شایع و مزمنی است که در صورت تکرار و تشدید، سلامت کلی بدن را به خطر می‌اندازد. استفاده از یک رژیم غذایی سالم، اصلاح سبک زندگی، انجام فعالیت‌های منظم روزانه و مدیریت و کنترل استرس، در حقیقت بهترین راهکاری است که برای پیشگیری از این بیماری می‌توان در پیش گرفت. اما در مواردی که رفلاکس معده همچنان ادامه‌دار باشد، استفاده از تجویزات پزشک ضروری است. داروهای مشخصی که با هدف خنثی‌سازی اسید معده و یا کاهش ترشح اسید تولید می‌شوند، در این زمینه موثرند. چنانچه درمان داروئی نیز موثر نباشد، بناچار باید به سراغ گزینه‌های جراحی رفت. در این میان، یکی از گزینه‌های دارویی طبیعی با حداقل عوارض و بیشترین کارائی، شربت برنیسکون است که خوشبختانه در دسترس بوده و قادر به تسکین رفلاکس معده بطور موثر است.